Kendini aradığın gökyüzündeki tek bulut şimdi yağmur oldu, yağdı. Üzerine atılan seni koruyan kanatlara ulaşmayı gündüzleri arayıp bulamadığın yıldızlardan öğrenebilirsin. Fakat geceyi beklemekten başka ne şanşın var...
Parmağın neyi gösteriyor? Bulanık camın arkasında gördüğüm yansımayı hatırlıyorum. Dudaklarındaki ıslık hala kulaklarımda, çınlamıyor ama hissediliyor. Anlaşılmıyor ne dediği, duyamadığım bir ses, unuttuğun dünyaya bırakabileceğin bir izin var mı? Dinlendir ellerini. Cebinden çıkardığın hayallerine sarıl.
Bir salkım daha, yirmibeşe az kaldı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder