9 Şubat 2017 Perşembe

Güzel Değil mi Azizim?

Yine mahur bir sabah ama çatılar çig kaplı.
Uzak, gözüm alabildiğince sis. Pencerem buğulu ama kazağımın koluyla sildim. Küçük bir delikten etrafı izlemeye çalıştım ama olmadı. Evimin sessizliği benim sesimden yüksekti...
Bugünde başladı sağanak, temizlemek istercesine tüm kötülükleri, tüm iyileri korurcasına, tüm siyahlara beyaz olurcasına, sevda adına selam verircesine yağdı.

Zorluklar çıktı karşımıza ama zor olan sarılmakmıydı, sarılmaya ilk adımı atmakmı?
Gözümü kapattığımda, dünyam farklı, duyduklarım daha derin, hislerim daha içten...
Gözlerimdeki sızlamalar uykusuzluktan mı?
Boğazımda düğümlendi bir "merhaba".
Genzime çektiğim nefes, göz kapaklarımdan geçti.
Yutkunamadım bir damla hissi lakin parmak izlerimde sessizlik.
Ne güzel değilmi azizim bir fotografın arkasına yazılmış tarih ve iki satır, ne güzel geçtiğin yollar, ne güzel azizim, güzellik ne güzel, güzel görmek, güzel sevmek, güzel sevilmek ne güzel... Siyah beyaz fotograflara yazılan silik notları okumak ne güzel azizim. Küçüklüğünü aileni, en sevdiğin oyuncağını, hatırlamak ne güzel... Sözlerini unuttuğun bir şarkının aniden bir radyoda başlaması ne güzel. Hatırlamaktan öte hatırlanmak ne güzel...
Bir sevdanın içinde kaybolmak,
Beyazına sevdada, masum olmak ne güzel azizim.
Bendeniz Siyah!
Vesselam...

2 yorum: