2 Mart 2017 Perşembe

Ziyadesiyle Hayat

Merhaba, bu gece ziyadesiyle doldu hayat. Huzuru aradığımız uzaklar, huzuru aramaktan yorulduğumuz, huzura uzak olmaktan soğuduğumuz gecenin tam ortası tam şu an.
Yaprağın dalından süzülmesi kadar yavaş ama yere bir o kadar yakın mesafede sabır. Dolmasına birkaç zerre, taşmasına birkaç satır kadar yakın gece.

Sırtımızda ağırlıklar, suratımızda hüzün asılı. Asil bir
gece ve bir o kadarda siyah! Bir o kadar da karışmış beyaz, karışmışta kaybetmiş saflığını, berraklığını ve grileşmiş, kaybetmiş ve kaybolmaya mahkum olmuş bir rengin çaresizliğinde, çıkmazın tam ortasında kaybolmuş...
Merhaba uzaktan seslenenler, sesini duyuramamışçasına bağırmaların arkasında saklanmış bir kaç ses tonu kalmış bahçemde. Koştururcasına ayak seslerini hissediyorum.
Tanıdık renkler çıkıyor ayak izlerinden.
...
Merhaba Sen!
Bu geceye huzur olur musun? Sesinden bir parca gönder yeter... Merhaba!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder