Sabrıma Esir Zaaflarım

Düşündüm duymak istediklerimi. Sona dair kalan tek doğru zor oluşu, zora talip tek yorumum yorgun oluşum... Bilemedim değerleri,. Kayırdığım duygularımı törpüledim. Sardım bandımı geriye, tekrar tekrar içimdeki sesleri dinledim. Hatalarım uzakta, bugünlerime
yöneldim, yardım istemem. Sitemkar değilim ama kızgınım kendime. Olmadığım biri olduruldum, ama vazgeçmedim kendimden. Kapattım yabancı çalan her kapı mı... Değiştirilmek istendikçe direndim. Kendim olmak tek kararım.
Geceden kalan  gündelik şarkılar bağladı fikirlerimi. Zedelenen dirseklerimde hissettim acıyı. Kendime kulak misafiri olduğum cümlelerin fısıltısının yankılarını duyuyorum. Durağım yok dinlenmek için. Gidebildiğim mesafe daha başlangıç. Zaaflarım sabrıma esir, sabrım son demlerinde. Yüz göz olduğum satırlarıma hasret bekliyorum...